لوله های پلی اتیلن (PE) مقاوم در برابر خوردگی ، بی اثر و پایدار در برابر بسیاری از معرف های شیمیایی هستند. پلی اتیلن ساخت لوله های سبک و آسان برای نصب را ممکن می سازد .
بخش دایره ای به اندازه کافی سفت است تا لوله ها را بدون تغییر شکل دفن کند. از طرف دیگر، لوله ها از نظر طول انعطاف پذیر هستند که به آنها اجازه می دهد بدون شکستگی خم شوند .
لوله های پلی اتیلن برای انتقال بسیاری از مواد خطرناک و خورنده مانند روغن ها، اسیدها یا آب نمک استفاده می شوند. آنها را می توان برای انتقال سطح آزاد و فشار استفاده کرد.
خشونت دیوارها در مقایسه با لوله های فولادی نسبتاً کم هستند. این ناهمواری کوچک باعث کاهش فشار در هنگام حمل و نقل یک محیط تحت فشار می شود. لوله ها نیز کمتر مستعد لکه شدن هستند.
تحولات اخیر بازار نشان می دهد که لوله پلی اتیلن کاروگیتمتقابل (PEX) یا PE-RT بیشتر و بیشتر تولید می شوند. لوله های PE-RT امکان انتقال آب را تحت فشار ده بار و دمای 70 درجه سانتی گراد فراهم می کنند.
این خواص مقاومت حرارتی تقریباً با خواص لوله های پلی پروپیلن (PP) قابل مقایسه است. لوله های PEX نسبت به لوله های PP مقاومت حرارتی کمتری دارند. همچنین لوله های چند لایه PEX با هسته آلومینیومی وجود دارد.
نقطه ضعف لوله های پلاستیکی در مقایسه با لوله های فلزی مقاومت کمتر در برابر دماهای بالا و سفتی کمتر است، به عنوان مثال هنگام قرار دادن روی تکیه گاه های مکانیکی.
لوله‌های PP به تشعشعات خورشیدی (مخصوصاً اشعه ماوراء بنفش ) حساس‌تر هستند .
لوله های پلی اتیلن و پلی اتیلن عمدتاً در شبکه های تحت فشار استفاده می شوند. به همین دلیل مهمترین معیار برای ابعاد، مقاومت در برابر تنش مکانیکی پیوسته و همچنین تنش حرارتی است.
برای ارزیابی عمر لوله معمولاً آزمایش خزش فشرده سازی داخلی انجام می شود. این آزمایش‌ها شامل ارزیابی طول عمر لوله‌ها در فشارهای داخلی معین است. به طور کلی، فشار با آب و همچنین با هوا به دست می آید.
عمر مفید نیز به دمای محیط بستگی دارد. در دمای اتاق، طول عمر آن بین پنجاه تا صد سال تخمین زده می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.